Το εκκλησιαστικό του Ουκρανικού

 

πό την ενθρόνιση του προκαθημένου της Ουκρανικής Εκκλησίας,
 Μητροπολίτου Κιέβου και πάσης Ουκρανίας κ. Επιφανίου

Από τον Χάρη Ανδρεόπουλο*

» Με αφορμή τη ρωσική εισβολή και τον πόλεμο στην Ουκρανία αξίζει τον κόπο να εστιάσουμε σε μια διάσταση που έχει την ιδιαίτερη σημασία της, την εκκλησιαστική. Αφορά την αυτοκεφαλία που δόθηκε τον Ιανουάριο του 2019 από το Οικουμενικό Πατριαρχείο στην Ουκρανική Ορθόδοξη Εκκλησία προκειμένου η Ουκρανία, ως ανεξάρτητο έθνος-κράτος, να αποκτήσει τη δική της -μία και ενιαία, «εθνική»- Εκκλησία και να θεραπευθούν τα σχίσματα που άφησε πίσω της η σοβιετική εποχή στη διάρκεια της οποίας τα πάντα ήλεγχε η Ρωσική Εκκλησία (Πατριαρχείο Μόσχας) εξουσιάζοντας (και) εκκλησιαστικώς την Ουκρανία ως δική της μητροπολιτική περιφέρεια, στην οποία είχε παραχωρηθεί ένα είδος (υπό επιτήρηση) αυτονομίας. Για να δούμε… Έπραξε σωστά το Οικουμενικό Πατριαρχείο παραχωρώντας την αυτοκεφαλία ή έχει δίκιο η ρωσική πλευρά (Πρόεδρος Πούτιν, Πατριάρχης Κύριλλος) που πνέει μένεα κατά του Φαναρίου αμφισβητώντας την Πράξη (τον «Τόμο» στην εκκλησιαστική γλώσσα) με την οποία παραχωρήθηκε στην Ουκρανία το δικαίωμα να έχει τη δική της, χωριστή εκκλησιαστική οντότητα/ταυτότητα, όπως συμβαίνει σε άλλες αυτοκέφαλες Εκκλησίες, ως π.χ. της Ελλάδος; «

* Oλόκληρο το άρθρο στην «Eλευθερία» Λαρίσης, 03.05.2022